چه احترام غریبی دارد این ذکر ساده «یا علی»
این همه از پا افتاده که به مدد نام تو برمی‏خیزند.
این همه دست تهی که به یاد تو گرفته می‏شوند!
تمام این سال‏ها همیشه ذکر تو مشکل‏گشا بوده است.
کسی را ندیده‏ام؛
از کوچک یا بزرگ
که ذکر تو را گفته باشد و درمانده شود.
چه مردمانی را دیده‏ام
که در گود پهلوانی‏ها «یا علی» گفتند
و در وقت زمین خوردن و به دست حریف بلند شدن، «یا علی» شنیدند!
چه خانه‏هایی را دیده‏ام

که فقط به بهانه بردن نام تو، چراغ شکسته دل‏های گرفتار را روشن کرده‏اند!
چه دل‏های گمراهی را دیده‏ام
که به حرمت همین ذکر، به راه برگشته‏اند و از گناه و آلودگی توبه کرده‏اند!
چه رفاقت‏هایی را دیده‏ام
که به پای ذکر تو جان داده‏اند و خون ریخته‏اند، اما از عهد و سوگند خویش بازنگشته‏اند!
جایی نشنیده‏ام
از دوست یا دشمن
که نام تو را برده باشند و ناامید شوند.
چه قدرت عجیبی دارد این ذکر ساده «یا علی»
پس «یا علی» علیه‏السلام