به نام آفریدگار مهر

السلام علیک یا سیدی یا صاحب الزمان و رحمه الله و برکاته

آقا اجازه!

میلادتان مبارک!

رسم است روز تولد کسی که می شود برایش هدیه می گیرند.

حالا میلاد ولی خدا شده، میلاد کسی که اگر نباشد من و تو دوام نمی آوریم. بلاها روزگارمان را سیاه می کند.(امام عصرعلیه السلام: همانا من امان اهل زمین هستم.)

میلاد کسی که اگر از خداوند نخواهد که از گناهان ما بگذرد، در محضر خداوند آبرویی برایمان نمی ماند و دیگر نگاه مان هم نمی کند.

حالا نوبت من و توست که همتی کنیم و هدیه ای هر چند کوچک برای مولای نازنین و مهربان مان مهیا کنیم.

آماده ای؟! بسم الله!

گام اول: توجه به خواسته مولود:                                                                            

برای رفتن به مراسم جشن تولد در این اندیشه‌ایم که او از ما چه می‌خواهد، به چه چیزی علاقه دارد و چه هدیه‌ای برایش ببریم، مولد نیمه شعبان از ما چه می‌خواهد؟ در این روز به فکر خواسته خود نیستم به فکر درخواست اویم. یک سال از او خواستم در عهد و ندبه و جمکرانم و ... حال آمده ام ببینم او چه می‌خواهد؟

دعای امام در روز تولد:

حکیمه خاتون گوید: با صدای امام عسگری «سلام الله علیه» که فرمود: عمه جان فرزندم را نزدم بیاور؛ پرده را کنار زدم؛ دیدم سرورم به سجده رفته است و بر بازوی راستش نوشته شده «جاء‌الحق و زهق الباطل ان الباطل کان زهوقا» او را در آغوش گرفتم و وی را پاکیزه و نظیف یافتم و در پارچه‌ای پیچیدم و نزد امام عسگری«سلام الله علیه» بردم، حضرت پس از بیان شهادتین ائمه و اوصیاء را یکی پس از دیگری برشمرد تا به خویشتن رسید «و دعا لاولیائه بالفرج عَلَی یدیه» و در حق دوستدارانش دعا کرد که به دست با کفایت وی گشایش یابند.[1] آری اول دعای امام«سلام الله علیه»، دعا برای فرجشان بوده است.

دعای امام«سلام الله علیه» در کنار خانه خدا

عبدالله بن جعفرالحمیری گوید از محمد بن عثمان سوال[2] کردم: شما صاحب الامر را دیده‌ای؟ گفت: بلی و آخرین بار او را کنار مسجد الحرام دیدم، در حالیکه می‌گفت: اللهم أنجزلی ما وعدتنی؛ بار الها محقق کن آنچه مرا وعده داده‌ای. و آن حضرت را در مستجار دیدم در حالیکه پرده خانه کعبه را گرفته بود و می‌گفت: اللهم أنتقم لی من أعدائک؛ از دشمنانت انتقام بگیر.[3]