سفارش تبلیغ
صبا ویژن

ای که مرا خوانده ای ، راه نشانم بده
سلام این وبلاگ کاری ست از بروبچه های واحد فرهنگی مجتمع یاوران حضرت مهدی سلام الله علیه. مجتمع یاوران محل تجمع کسانی ست که دلشان هوای کوی یار می کند...

همین طور که از شیشه اتوبوس به بیرون نگاه می کرد فکری ذهنش را مشغول کرد. موجودی به نام انسان، مشغله هایش، اعمالش و از همه مهمتر تفکراتش. این که صبح و شام می گذرد و همان روزمرگی همیشگی. یاد این آیه افتاد «ألم تروا سخرلکم ما فی السموات و ما فی الارض...»(20/لقمان). یاد عظمت عالم افتاد کهکشان راه شیری و 400 میلیارد ستاره و 100ها میلیارد کهکشانی که کشف شده است و باز «آیه فتبارک الله احسن الخالقین»(14/مومنون). این ها را کنار هم می گذاشت به تناقض می رسید. آخر اکثر آدمهایی که جلو چشمان او بودند به مقامی نرسیده بودند که ارزش داشته باشد خداوند به خاطر آن ها به خود احسنت بگوید.ارزش آن را نداشتند که عالم برای آن ها خلق شده باشد. آخر آدمی که زمین و آسمان ها برای او خلق شده که دچار روزمرگی نمی شود. دچار کسالت نمی شود، افسرده نمی شود. این آدم چه چیز را گم کرده است؟! آنقدر گم شده که نمی داند گم شده! صبح تا شب می دود تا چه کند؟ پولش را خرج خوش گذرانی هایی کند که آخرش ذره ای آرامش هم به او هدیه نمی دهد؟!!!

یادش آمد سوال ملائکه از خداوند که خدایا آیا می خواهی کسی را خلق کنی که فساد و خونریزی می کند در حالی که ما تسبیح تو را می گوییم و پاسخ خداوند که فرمود: «انی أعلم ما لا تعلمون»(30/بقره). یعنی این آدمی که خداوند ازش صحبت می کند قرار نیست فساد و خونریزی کند.

انگار که یاد چیزی افتاده باشد با خودش گفت: اگر ملائک باز این سوال را از خدای مهربان بپرسند... خجالت زده سرش را به زیر انداخت...

خدایا ما چه کودکیم. عالم به این بزرگی را یادمان رفته است سر 2 متر زمین با هم دعوا داریم. و چه کودک تر یا بهتر بگویم چه دوستان احمقی برای تو هستند آنانی که فکر می کنند خون ریز ها و مفسدین فقط جایی برای اسکان می خواهند بدون هیچ نقشه قبلی!(1)

 و چه دشمن دانایی که این «إنی أعلم ما لاتعلمون»(30/بقره) را باور کرده و می داند روزی کسی خواهد آمد که به عالم رنگ و بوی تو را دهد. به همین دلیل هراس برشان داشته و این گونه مجدانه و عرق ریزان تلاش می کند و به هر هربه ای متوسل می شوند تا مبادا این اتفاق بیفتد. هربه ای مثل واداشتن انسان ها به خواسته های دنیایی شان و غرق کردن انسان ها در نیازهای دنیایی. نمی گویم دنیا بد است اما غافل اینکه دنیا کمال نیست بلکه وسیله ای است برای رساندن ما به کمال، وسیله ای برای رساندن ما به آرامش.

خدای من چقدر جای خالی عقل را حس می کنم...



(1)        و لن ترضی عنک الیهود و لا النصاری حتی تتبع ملتهم(120/بقره)


[ سه شنبه 91/7/4 ] [ 5:13 عصر ] [ مهدی یاوران ] [ نظر ]
.: Weblog Themes By WeblogSkin :.
درباره وبلاگ

وبلاگی است مهدوی پیرامون امام خوبان...
لینک دوستان
امکانات وب

رفتـــ 25


بازدید امروز: 1
بازدید دیروز: 7
کل بازدیدها: 258440